Het zijn onze gedachten die ons om de tuin leiden, niet onze gevoelens
Voelen kan zowel een intens mooie als een intens verwarrende ervaring zijn. Wanneer we mooie dingen voelen zullen de meesten van ons niet geneigd zijn weg te lopen, alhoewel het ook voor kan komen dat er angst leeft om het mooie te voelen. Vaak wordt dit gestuurd door angst om ons te hechten aan het mooie om het vervolgens te verliezen. Gedachten gaan zich erin mengen en we worden gestuurd door onze innerlijke angsten. Deze vertellen ons dat het beter is om een beetje afstand te nemen, om er niet teveel waarde aan te hechten zodat we de onvermijdelijke pijn van het verlies niet hoeven te voelen.
Bovenstaand voorbeeld kun je natuurlijk op talloze situaties loslaten, het gaat niet zozeer om de inhoud maar meer om hoe onze gedachten ongemerkt de regie over kunnen nemen en ons wegleiden van ons voelen. Dit kan diverse minder positieve effecten tot gevolg hebben, het kan ertoe leiden dat we keuzes maken die gedomineerd worden door ons rationele denken, waarin weinig tot geen ruimte is opengelaten voor de plek die voelen in mag nemen. Terwijl het voelen is dat ons laat weten of we ons prettig voelen, dit wordt niet door ons denken bepaald maar is een puur innerlijk waarnemen.
Durf dit waarnemen ruimte te geven, voorkom dat je gaat dwalen in het doolhof van gedachten die proberen je om de tuin te leiden. Ga terug naar je kern, vind jouw voelen, schakel je denken uit. Voel je lichaam, luister naar je ademhaling,voel jouw voelen. Het mag er zijn, jouw voelen hoort bij jou, het is jouw innerlijke rijkdom.
Binnen de beleving van bdsm kan durven voelen beangstigend zijn, zoveel gevoelens, misschien nieuw, misschien lang weggestopt. Er werd me wel eens verteld dat iemand bang was om de doos van Pandora te openen als er werd toegegeven aan voelen.
Juist in de ontdekkingstocht van bdsm is het goed om je bewust te worden en zijn van wat je voelt zonder te verdwalen in het doolhof van gedachten die proberen je weg te leiden.