Om te kunnen vertrouwen is een balans vereist, balans tussen enerzijds angsten loslaten en anderzijds uitgaan van vertrouwen. Dit legt een solide fundament voor elke relatie.
Natuurlijk betekent dit niet dat je dan ook maar direct het diepe in moet duiken, dat als je dit hanteert je dan wél met een onbekende mee kunt gaan naar diens huis omdat je de ander vertrouwt. Of dat je klakkeloos moet vertrouwen op iemands beloftes, en het betekent ook niet dat je als bewijs van vertrouwen grenzen moet overschrijden.
Er is een balans vereist, de balans tussen eventuele angsten loslaten en uitgaan van vertrouwen, als ook de balans tussen gezond verstand en uitgaan van vertrouwen.
Je kunt ervoor kiezen vast te houden aan negatieve ervaringen en daaraan gekoppelde angsten, dit kan maken dat je bijna wantrouwend staat tegenover nieuwe ervaringen en ontmoetingen. Wanneer je echter eerst jouw vertrouwen geeft, dan geef je die ander een blanco vel om te beschrijven, dit in tegenstelling tot vasthouden aan angsten. Dan staan er al kleine notities die maken dat je terughoudend bent in het geven van vertrouwen.
Stel je open, geef vertrouwen zonder je eigen grenzen te overschrijden. Het maakt leven lichter en prettiger, maar in zekere zin ook duidelijker. Vertrouw erop dat de ander verstandig omgaat met jouw openheid, in staat is deze op juiste waarde te schatten en ook jouw kwetsbaarheid erin te herkennen.
Wees ook bereid om grenzen aan te geven wanneer je merkt dat de wisselwerking tussen jou en de ander niet in balans is. door tijdig af te bakenen voorkom je dat een ander jouw vertrouwen beschadigen kan. Op die manier kun je wél je openstellen voor een ander en direct jouw vertrouwen geven en tegelijkertijd jezelf beschermen.